Buggy van der Dinges

Jij een andere man ik weer bij mijn gezin Elke dag vergeet ik jou een beetje meer Als ik jullie samen zie, doet het toch zeer In de pijn voel ik: Elk einde heeft een begin

Ik vraag mij af: “Weet hij van jouw dubbelleven” Als hij het zou weten was hij dan gebleven Het is een geheim met een stigma, mijn lief

Mijn geheim is omgezet naar de waarheid De angst voor het stigma heeft jaren gelogen Iedereen heel veel pijn gedaan en bedrogen Alleen van onze leugens heb ik geen spijt

Ooit waren wij twee geheimen op één kussen Met leugens om ons langzaam in slaap te sussen Nooit meer pijn en liegen werd mijn leidmotief

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_