Buggy van der Dinges

Het wonder van het geluk lag in die ander Als haar zon scheen, loste mijn eenzaamheid op Gaf haar een zonnestel in een notendop Een aurora schudde mij steeds door elkander

Tijdens een eclips gaf ze opeens geen licht Zonder warmte verloor ik mijn evenwicht Gewichtloosheid deed mij in een zwart gat zinken

Het luchtledige bestond uit oude wonden “Lieve mama, wees blij ondanks dat ik huil” “Kijk, pap, hoe ik ook achter de krant verschuil” Een lief kind door singulariteit verslonden

Mijn zaklamp zocht driftig naar een nieuwe zon Toen de lamp doofde, ontbrandde een lichtbron Een zonnig wonder bleek in mijn hart te blinken

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_