Buggy van der Dinges

Zwijgend zitten we naast elkaar aan de kade Boten passeren, maar wij varen niet mee Zij weten hun koers, wij hebben geen idee Wat de horizon verbergt, kan niemand raden

Misschien ligt daar wel onze nieuwe thuishaven Waar wij een piratenschat kunnen opgraven Of vergaat één van onze schepen op zee

Op de kade dobberen we in plat water Door de windstilte denk ik aan die kerstdag Toen wij hier liepen en er een pak sneeuw lag Hand in hand en vol vertrouwen richting later

Vandaag wens ik dat er weer sneeuw zal gaan vallen Een augustus-dag met witte kadewallen Als wij uitvaren, neem ik deze hoop mee

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_