Buggy van der Dinges

Eenzaamheid is zowel een vloek en een zegen Eerst is het hond die bij je opschoot zit Daarna bijt hij jou hard met zijn kunstgebit Gewond moet je hem uitlaten in de regen

Alleen op de wereld geboren als Remy Op school de angst dat ik daar zat in mijn nakie In gezelschap een teruggetrokken aap

De hond zou ik het liefst aan een boom vastbinden Een viervoeter verlaat zijn baas anders niet Nooit meer kan hij daarna troosten bij verdriet Zonder hond kan ik nooit mijn rust terugvinden

Laat ik de hond uit ontmoet ik lotgenoten Bij elk gesprek bang om mijn hoofd te stoten De hond denkt: Dit is de reden dat ik waak

Een vos is geen kudde dier
Buggy van der Dinges

_Tags: buggyvanderdinges, buggy, poëzie, liefde, gedichten, vreemdgaan, seksverslaving, prostituant, verbinding, verslaving, seks, dichtersleven, donkere poëzie, liefdesverdriet, intiem, openhartig, rauwe woorden, liefde en verlies, poetry community, Nederlandse poëzie, geheimen, bekentenis, ziel, stil verdriet, verslaafd, herstel, zelfreflectie_